നിഴലുകള്
നാളേറെയായി
പിറകിലുണ്ടൊഴിയാതെ.
പിടിതരുന്നില്ലവ
പതറും മനസ്സിന്
ഉള്ളിലേക്കെത്തവെ,
ഉറ്റുഞാന് നോക്കവെ
ഉണ്ടായിരുന്നു
വെളിച്ചത്തിന് നിറമെല്ലാം.
അകത്തു നിലത്തിന്റെ
തണുപ്പത്തിരുന്നതും
ഇരുളിന് നിറമായി
മറഞ്ഞതുമോര്ക്കുന്നു.
ഓര്മ്മ പിഴുതുള്ളം
വൃത്തിയാക്കീടവെ
വെളിച്ചം നഖം നീട്ടു-
മാഴത്തിലെല്ലാം
നിറയെ നിഴലിന്റെ
നീലയാം വേരുകള് .
9 comments:
നിഴലുകളുടെ നീലവേരുമായ് വന്ന ശ്രീനിവാസാ..സ്വാഗതം.
നന്നായി:)
ആദ്യ കവിത തന്നെ നന്നയി കെട്ടൊ.. കൊള്ളാം... ഒരു മിസ്റ്റിക്‌ ടച്ച്‌ ഒക്കെ ഉണ്ടു
hi etta kollam.nizhalukal kavitha onniruthi ezhuthiyappo nannayi
മുഖത്ത് ചായം തേച്ചവര്‍
ആടിത്തിമിര്‍‌ക്കുമ്പോള്‍
ചായം തേക്കാന്‍ നീ കാത്തിരുന്ന കാലത്തിനു
നിഴലുകളുടെ നീളമുണ്ടെങ്കില്‍,
അത് ചാലിക്കാത്ത നിറങ്ങളെ
കാത്തിരിക്കുന്നൊ?
അതും വെറുതെ..
Kollaam Sreeni. Ezhuthoo... Ezhuthi theliyoo....
സ്വാഗതം... തുടര്‍ന്നും എഴുതൂ..
നിഴലുകളുെട നീളം അളന്നു നോക്കാനാണെങ്കില് ഒരു എത്തും പിടിയും കിട്ടുന്നില്ല. ഇനി നിറം പിടിപ്പിച്ച് എന്തെങ്കിലും എഴുതിയാ ഞാന് കമന്റടിച്ചോളാം.
ശ്രീനീ, കവിത നന്നായിരിക്കുന്നു.
എഴുത്തിനും ബ്ലോഗിംഗിനും എല്ലാവിധ ഭാവുകങ്ങളും...
Kollam nannayittundu
thudarnum ezhuthu...
Post a Comment